بیانیه در محکومیت آتش افروزی ها در خاور میانه
اینروزها خاور میانه در آتش جنگ میسوزد. جنگهایی با ظاهر بنیاد گرایی اما در باطن برای سلطه بیشتر سرمایه داری بر منابع سرزمین های متفرق.
داعش در عراق سوریه و کوبانی به نام الله قتل عام میکند و اسرائیل به نام یهوه در نوار غزه. آن یکی به بهانه تشکیل دولت اسلامی و این یکی به نام دفاع مشروع. اما کیست که نداند ابوبکر البغدادی ساخته و پرورده تجمیع نهادهای جاسوسی چون موساد و سیا برای مختل کردن آرامش عراق و سوریه و دامن زدن به اختلاف شیعه و سنی است؟ کیست که نداند بیش از شش دهه است که یک نیروی غاصب سرزمین های فلسطین را اشغال و مردمانش را قتل عام میکند. سالهاست که این جنایات در سرزمین های اشغالی جریان دارند. از 1947 که دولت صهیونیستی از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شد، تا کنون هیچ قطعنامه موثری علیه این دولت در شورای امنیت تصویب نشده. آنها هم که تصویب شده اند با حق وتوی ایالات متحده بی اثر شده اند. بی شرمی سازمان ملل در بستن چشمانش بر جنایات اسرائیل تا بدانجا رسیده که بان کی مون دبیر کل سازمان ملل، تا پیش از بمباران یکی از مدارس وابسته به سازمان ملل توسط اسرائیل، از حق دفاع مشروع اسرائیل با ایالات متحده همراهی میکرد.
اسرائیل بارها و بارها آتش بس های پیش نهادی خود را زیر پا گذاشته و این آتش بس ها را یکجانبه و در حالی که فلسطینیان در حال واکاوی آوار ها بودند هدف مجدد موشک های اسرائیل قرار گرفته اند. قراردادهای کمپ دیوید و اسلو بارها توسط اسرائیل نقض شده اند. فلسطینیان از خانه ها و سرزمین های خود بیرون رانده و اسرائیل به ساخت شهرک های یهودی نشین در کرانه باختری رود اردن و سرزمین های غصب شده دیگر ادامه داده است. سازمان ملل در برابر بی مسئولیت ترین ضرادخانه هسته ای جهان سکوت کرده و تحریم های جنایت بار اسرائیل علیه غزه را نادیده میگیرد. در شرایط فعلی درخواست صلح از سوی برخی نهادهای وابسته به سرمایه داری چون سازمان ملل، تنها و تنها برای سرپوش گذاشتن بر جنایات اسرائیل و نادیده گرفتن حق دفاع مشروع از سوی فلسطینیان است. مردمی که در برابر راکت های عظیم و سپر دفاع آهنین رژیم آپارتاید صهیونیستی، تنها جان و بدن خود را سپر دفاع از خود قرار داده اند.
ارتش رژیم صهیونیستی مانع ورود آمبولانس ها به اماکن بمباران شده برای انتقال مجروحان می شود و بیمارستان ها و خودروهای امدادرسانی را در شهر رفح هدف حمله هوایی قرار می دهد. رژیم صهیونیستی در جریان حملات خود به غزه با زیرپا گذاشتن همه قوانین و مقررات بین المللی و عدم پایبندی به اصول اخلاقی و انسانی، از طریق زمین، هوا و دریا مردم بی پناه غزه را آماج حملات خود قرار می دهد. تاکنون دستکم یک هزار و ۶۰۰ تن از مردم غزه به شهادت رسیده و حدود ۹ هزار تن نیز زخمی شده اند.
غزه 7 سال است که در محاصره همه جانبه از سوی اسرائیل است. اسرائیل مبارزه با نیروی مقاومت حماس را بهانه ای قرار داده تا انتقام انتخاب حماس توسط مردم فلسطین را از غیر نظامیان غزه بگیرد و کیست که نداند تمام این اقدامات برای تصاحب منابع غنی گاز موجود در غزه و نسل کشی فلسطینیان هستند. غزه یکماه است تبدیل به قصابخانه سرمایه داری هار تا دندان مسلح شده است. در حالیکه مردم غزه حتی از آب آشامیدنی محروم هستند، آمریکا قرارداد 3.5 میلیارد دلاری کمک تسلیحاتی به اسرائیل را به تصویب رسانده است. حمایت آمریکا از اسرائیل وحشی و جنایتکار جز کمک به نسل کشی 1میلیون و هشتصد هزار نفر مردم غزه چه معنا و مفهومی میتواند داشته باشد جز دامن زدن به جنگ هایی با ظاهر فرقه ای و مذهبی ولی در باطن پروار کننده سرمایه داران و صاحبان کارخانه های اسلحه سازی شرکت های چند ملیتی؟
از سوی دیگر جنگی با ظاهر تضاد بین شیعه و سنی در منطقه عراق و سوریه در حال گسترش است. جنگی که مردمان بسیاری را از خانه هایشان آواره کرده. نیرویی ددمنش و دژخو با صفات و عقایدی بدوی در حال قلع و قمع مردمی است که از حق حیات خویش محروم شده اند و آنکه نداند این جنگ تنها برای مشوش کردن خاورمیانه بمنظور جلوگیری از یکپارچگی این منطقه است، خود را به بلاهت زده است. منطقه خاورمیانه که بزرگترین منبع تامین انرژی جهان است همواره از سوی کشور های سرمایه داری، بی ثبات و فاقد یکپارچگی خواسته شده است تا بتوان با گل آلود کردن آب آن، ماهی هایی در قامت قراردادهای استعماری برای شرکت های چند ملیتی صید کرد. قتل عام مردم بیگناه و غیر نظامی در موصل، کرکوک، و اخیرا کوبانی و شنگال نمونه های بارز این تاکتیک جهان سلطه است.
گرچه رسانه های به ظاهر بیطرف چون BBC وCNN دربرابر این جنایات سازماندهی شده علیه بشریت، مواضعشان به نفع جنایات اسرائیل است اما افراد و نهادهای مستقل و روشن ضمیر این جنایات را محکوم کرده و خواهان پایان دادن به محاصره غزه هستند.
سازمان ملل باید جنایات اسرائیل در غزه را محکوم کرده و یک بازنگری جدی در آئین نامه های و قوانین جاری و حاکم بر شورای امنیت و سازمان ملل بنماید.